Dus sal ick u dan wysen aen,
Waer in dat dese twee bestaen;
Hebt uwen naesten soo gesint,
Gelyck als gy u selfs bemint:
Aen dese twee daer hangt seer net,
De Proffely en gantsche Wet.
Dese saek van liefde, wert in onse tyden seer veel gerekommandeert, maer dat seer te beklagen is, men siet weynige menschen die daer in voorgangers zyn: O hoe weynig exempelen van liefde, siet men tegenwoordig onder het verbastert Christendom.
VEle spreken wel doet alsoo,
Maer selfs doen sy het werk seer noo:
Maer hier is een getrouwen vrient,
Die het belast en selfs bedient,
't Is Christus die hier nu gaet voor,
Om ons te trekken in syn spoor,
't Is Christus die hier veel van seydt,
Maer selfs hem tot de daet bereyt,
Hy toont syn werk met liefde tael,
En stont op van het Avontmael,
Ende hy ley sijn kled'ren af,
Waer door hy een Exempel gaf,
Hy nam een doeck tot syn geryf,
Omgorde syn gesegent lyf.
De meester wast de knegt syn voet,
En droogt die af uyt liefde soet,
Wyst soo de knegt wat hy doen moet,
Noch stort hy syn dierbaar bloet,
Voor die van sondt doen ware boet,
En dat seer vriendelyk en goet,