Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
[pagina 57]
| |
Stemme: van den 97. Psalm. Eden Koning is de Heer, &c.1.
VErsterkt mijn lieve Godt,
In dit mijn droevig lot,
Waer in ik ben gevallen,
Door schuld veel in 't getalle,
Daer ick geen raet toe weet,
't Is mijn van harten leet,
Dat ick niet ken voldoen,
Die voor my met fatsoen,
Kredyt maekten gereet.
2. Dit is een groote smart,
In 't diepste van mijn hart,
't Welk schijnt te overstelpen,
Hoe wel het niet kan helpen:
Dus weet ik genen raet,
Nu dat veel schandt en smaet,
Mijn diep werdt ingedrukt,
Van die het beter luckt,
Als 't my nu heden gaet.
3. Daer ik op heb vertrout,
Sijn nu van liefde kout,
Mijn vrienden gaen ter sijden,
Mijn vyanden verblijden,
En soeken noch al meer?
My te stooten om veer,
't Is over al vyant,
| |
[pagina 58]
| |
Ick en vind geen bystant,
Waer ik my wen of keer.
Het lichaem klaegt, want dat is swak,
De Ziel die vraegt, en antwoord strak.
4. Maer wat is dit doch al?
't Is nog in 't aerdsche dal,
Het lyden van den menschen,
Daer duysend wel om wenschen,
Mogten sy uit haer pijn,
En uyt der Hellen quijn,
Of dat haer pijn ontrent,
Wanneer de Wereld end,
Eens mogt ten eynden zijn.
5. 't Sou haer noch zijn vermaek:
In sulken droeve saek
Maer dit sal niet gebeuren,
Sy moeten eeuwig treuren
Wie sou dan met gedult,
Dog niet wesen vervult
Het lijden is hier kort,
Denkt waer het dog aen schort
O 't is ons sonden schult.
6. Wel dan veel liever hier:
Als namaels in het vier
Daer 't schrickelijk sal wesen:
Vervult met duysend vresen
By al de geesten voos,
Niet voor een kleyne poos
Maer altijd groot geklag:
Nooyt komt den laetsten dag
Maer duurt eeuwig altoos.
7. Maekt my doch Heer bekent
| |
[pagina 59]
| |
Dat gy verlossing sent,
Wanneer 't best komt gelegen
Laet ick nooyt spreken tegen,
Het geen dat gy besluyt,
Maer geven resoluyt,
My over in u macht,
Want gy hebt alle kracht,
Om weer te helpen uyt.
8. Al was de noot soo groot,
Dat selfs de felle doodt,
My haestig wou bespringen,
Gy soudt hem kunnen dwingen,
Door u Septer en Staf,
Dat hy my niet in 't graf
Soude ter neder slaen,
Maer schandig moeten gaen,
En wijcken van my af.
9. Ach Heer al wat gy doet,
Laet my dat wesen goet,
Al quam de doot mijn vellen,
Vrijdt my maer van de Helle?
Geeft dat ick eens met u,
Hier na het Hallelu
Mag singen overluyt,
Als een beminde Bruyt,
Met mijn Bruyd'gom Iesu.
Een goet gemoet,
In tegenspoet
Smaeckt bitter soet,
Al was 't als roet;
Want Godt behoedt
| |
[pagina 60]
| |
Die trouheyt doet,
En geeft weer goet,
In overvloet.
Indient niet hier beneden is,
Hier namaels seeker en gewis,
Sal hy die setten aen zyn dis,
Daer ooyt niemant sal tasten mis;
Want daer en gaet niet metter gis,
Daer is oock nooyt geen duysternis,
Noch eenig quaet of vuyl op his,
Niemandt en is daer wreedt of dis,
Men siet geen noodtloos tijdt verquis,
't Is altijdt vree, en 't blyft soo 't is.
|
|