Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stemme: Psalm 82. Singt den Heere bly &c.1.
O Mijn Godt en Heer,
U moet ik het klagen,
| |
[pagina 33]
| |
't Is mijn groot hartseer
Dat ik soo swak ben,
En niet lydsaem ken
Smaetheden verdragen.
2. Daer nogtans u leer,
Ons dat komt belasten,
Dat men voor oneer,
Moet lydsaem wand'len,
In het mishand'len,
Niet wederom tasten.
3. Gelyk uwen Soon
Ons heeft voorgetreden,
Die veel smaet en hoon
Heeft aengenomen,
En sonder schromen,
Heeft hy 't al geleden.
4. Wanneer hy met smart,
Most onschuldig sterven,
Doen Pilatus hard,
Hem liet kastyden,
Gereed tot lyden,
Lied hem lydsaem kerven.
5. De Krijgsknegten wreedt,
Van Pylatus gaerden,
Waren seer gereed,
Riepen de benden,
Om hem te schenden,
Niemand hem bedaerden.
6. Op sijn hooft seer eel,
Setten sy een kroone,
Van doornen seer veel,
Sy kleden t'same,
Ook sijn lichame,
Met purper seer schoone.
| |
[pagina 34]
| |
7. Vielen voor hem neer,
Op haer knyen en voeten,
Hy Koning ja meer,
Maer wierd bespogen,
Op 't hooft geslogen,
Met veel schemping groeten.
8. Meenig kinbackslag
Heeft hy moeten dragen,
Spraken met gelag,
Wild profeteren,
En ons dog leeren,
Wie u heeft geslagen.
9. Doe wierd hy geleyd,
Na Golgotha heenen,
Sijn Kruys was bereydt,
Hy moest het tille,
Veel Vrouwen villen
Over hem aen 't weenen,
10. Christus keek eens om,
En begon te spreeken,
O gy volk seer dom,
Ik sal 't voorseggen,
En swaer uytleggen,
't Sal niet blyven steeken.
11. O gy Dochters fijn,
Die t'Iurus'lem wonen,
Weend niet over mijn,
Maer beweend uwe
Kinders 't sal gruwe-
lijk sig hier vertoonen.
12. Indien dit geschied
Aen den groenen houte,
Wat en sal dan niet
Aen u geschieden,
| |
[pagina 35]
| |
Gy dorre lieden?
Durft gy u verstouten.
13. Om den Barabas
Los en vry te geven:
Die een moord'naer was,
En ik onschuldig,
Of 't sal meenigvuldig,
U kosten het leven.
14. Want daer sullen noch
Komen droeve dooden,
Dat die 's Moeders soch,
Uyt borst en suygen,
Sullen getuygen,
't Onrecht van mijn dooden.
15. Christus trat al voort
Na de Hoofscheel-plaetse,
Daer het wreed accoord
Wierd aangevangen,
Sy gingen hangen,
't Lam mee wreed temtaesse
16. Nagelden aen 't Kruys
Sijn heylege handen,
Met een swaer gedruys,
Sijn voeten mede,
Streng na benede,
Met seer stercke banden.
17. Tusse Moordenaers
Hink hy tot een roove.
't Was voor haer wat raers.
Sy riepen alle,
Komt af wy salle
U dan beter loven.
18. Riepen na hy wou
Anderen genesen
| |
[pagina 36]
| |
Maer laet hy eens nou
Van 't Kruys afkomen,
Wy sullen romen,
En hem hartelijck vreesen.
19. Doen wierpen sy 't lot
Over sijne kleere,
Met gelach en spot,
Onder malkander,
d'Een met den ander,
My dorst sprak de Heere.
20. Edick ende Gal,
Kreeg hy op dier stonde,
Van dit boos getal:
Noch bad hy, Vader
Wilt haer te gader,
Vergeven de sonden.
21. Het is nu volbracht,
Sprack hy met verstanden,
Door dit boos geslagt,
Seer wreet en lelick,
Mijn ziel beveel ick
Vader, in u handen.
22. Dit is 't laetst geweest,
Dat hy heeft gesproken;
Christus gaf den geest,
Veel wonder beurden,
't Voorhangsel scheurden
Doen sijn oogen looken.
23. Met een speer seer diep
Wert sijn zy doorstoken,
Dat daer bloedt uyt liep,
Vermengt met water,
Den leven later,
Wert geen been gebroken.
| |
[pagina 37]
| |
24. Hier waren vervult
Alle Professyen,
Want sijn groot gedult
Was doen waerachtig,
Veel tuygden krachtig,
In vervolgens rijen.
25. Wilt doch lieve God,
Ons altijdt behoeden,
Wanneer 's werelds rot,
Ons komt te drukken,
Leert ons will'g bukken.
Onder uwe roede.
|
|