Maas-Sluysse meeuwe-klagt,

behelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is

Een klagende Liedt, gezongen over de jalouzie des Werelts.

Stemme: Jesuiten 't waer te wenschen.

1.

OCh! hoe mogt men hier al suk'len,
En in troubel water duk'len
Wanneer dat men wil oprecht,
Met yder een sijn handel drijven,
Veel soeken het weer uyt te wrijven,
Met een heymelijk gevecht.

[p. 30]

 

2. De jaloesy en kan niet lyen,

 

Want sy snijt en bijt by tyen,

 

Door 't gebeente en het merg,

 

Waer dat sy kan sy toont haer kragten,

 

Al om de Vromen te veragten,

 

Met een laster-tonge erg.

 

3. 'k Heb hier van verscheyde proeven,

 

Die my dickmaels nog bedroeven,

 

Als ick daer ga dencken aen,

 

Hoe dat zy met haer vuyle monden,

 

My dickmaels soo hebben geschonden,

 

Dat ick niet kost veylig gaen.

 

4. O mijn Godt! laet my door eeren,

 

En door oneeren verkeeren:

 

Want den tijd nu is vol haet,

 

Doet my oprecht doch altijdt wand'len,

 

Waer dat ick ben, of kam te hand'len,

 

Dat ik nooyt soeck eygen baet.

 

5. Vrijt my voor geveynsde treecken,

 

Laet ick doch de waerheyt spreeken,

 

Wanneer dat die komt te pas:

 

Doet my alle sonden schuwen,

 

En voor het minste quaet doch gruwen,

 

Maer tot deugden snel en ras.

 

6. Gy weet, o Hod, al mijn wegen,

 

En mijn hart kent gy ter degen,

 

Dat ick voor u open sta:

 

Dee ick 't niet, gy soudt het gronden,

 

Want het werd al van u gevonden,

 

Gy zijt altijdt even na.

 

7. Niemandt kan hem soo versteeken,

 

Dat gy hem niet soudt opbreeken,

 

Schoon het waer al in de Hel:

 

Gy soudt hem daer oock kunnen vinden,

[p. 31]

 

Ende heel naekt en bloot ontwinden,

 

Want gy weet doch alles wel.

 

8. Wilt my Heer behulpsaem wesen,

 

Leert my u oprecht doch vreesen,

 

Maer geen mensch die ligt verhuyst,

 

Laet my doch noyt op sulcke steunen,

 

Want ick sou voorsekert leunen,

 

Op een rietstoel die vergruyst.

 

9. Laet ick in dit korte leven,

 

Mijn heel aen u overgeven,

 

Sonder nooyt te wijken af,

 

Alwaer 't dat mijn de noot soo drukten,

 

En soo laeg ter aerde rukten,

 

Tot beneden in het graf.

 

10. Leyt my na veel swarigheden,

 

(Wanneer ik wel heb gestreden)

 

In u lieffelijcke stal,

 

Daer duysenden van Hemelingen,

 

't Haleluja seer vredig singen,

 

Heylig, Heylig overal.