Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal– Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stemme: Psalm 68. Staet op Heer, &c.1.
BEkeerd u o gy menschen kind,
Terwijl gy nog bekering vind,
't Sal dog niet lang hier duyren,
Het eynde naekt de tyd die kort,
De lenden dienen opgeschort,
Wil men geen pijn besuren.
Waekt op waekt op die gy nog slaept,
En 's werelds ydelheyd na aept
Met vreugde en playsire
| |
[pagina 28]
| |
U vyand staet altyd gereed,
Om u te vangen eer gy 't weet,
Op schrick'lyke maniren.
2. Wanneer de dood u overvalt,
Soo moet gy met hem onbewalt
Na 't eeuwig vier der Helle,
Och laet u dit ter herten gaen,
Want daer en komt niemand van daen,
Maer 't sal haer eeuwig quellen,
Die onbekeerlyk sterft de dood,
Moet al in desen poel seer groot,
Om eeuwiglyk te blaken,
Daer noyt de droefheyd en verdwijnt,
Maer altoos vast geboeyt gepijnt,
Sonder daer uyt te raken.
3. Och schrik dog voor de schriklykheyt,
Die voor de boose is bereyd,
Bekeert u dog van sonden,
De Heer staet en klop noch aen,
Indien gy hem maer wild ontfaen,
Gy suld werden verbonden,
Soo gy u wonden open doet,
Met sugten en met diep ootmoed,
Hy sal u haest verquicken,
En geven groote ligtenis,
Want dit is seker en gewis,
Hy weet die uyt te picken.
4. Hy heeft de beste medicyn,
Daerom roept hy komt al tot mijn ,
Die zijn belast beladen,
Dat sonder geld of sonder prijs,
Niemand geneest op soo een wijs,
Hy doet sijn volk ook baden
In 't alderkostelijkste vat,
| |
[pagina 29]
| |
Daer sy noyd werden moe of mad,
En geeft haer melk en wyne,
Al dat haer dan nog meer behoeft,
Hy maekt dat al syn Volk het proeft,
En laet het hoofd verdwijne.
5. Hy voerdse in een graess'ge wey,
Daer geeft hy haer een vry geley,
En duysenden van deugden,
Daer werd geen droefheyd meer gesien,
't Is niet als honing van de Byen,
En overvloed van vreugden,
Daer werd niet dan Gods lof gehoord:
't Halleluja dat is het woord:
Van de zalige Eng'len
Och geeft ons dit dog lieve Godt:
Hier namaels tot een eeuwig lodt:
Dat wy met haar vermeng'len.
|
|