Maas-Sluysse meeuwe-klagt,

behelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is

[p. 7]

Vermaning aan den Eerbaren Jongman Hubrecht Arentsz, tot dankbaarheyd aan God voor zyn wonderlyke verlossinge uyt doods gevaar.

WIlt doch dankbaarheyd betoonen,
O gy lieve Iongeling?
Want doen Iong en Oud verging,
Heeft u God noch gaan verschoonen,
't Is nu zelfs aan u geschiet,
En dit hebt gy ondervonden,
Dat u volk al zijn verslonden,
Ende gy allenig niet:
O! 't is vry al wat byzonder,
Denkt niet dat gy beter waart,
Om dat God u heeft gespaart:
Maar trekt leering uyt dit wonder,
Overdenkt doch nacht en dag,
Hoe gy een-en-zestig uyren,
Dus in 't water kost verduyren,
Daar gy weynig boven lag,
Gy kunt immers best bedenken,
Hoe elendig dat gy stont,
Als de Zee dus uyt de grond,
U geselschap dee verdrenken?
God heeft u alleen bevryd,
Daar zy al te zamen bleven,
U behielt noch in 't leven,
En hy schonk u noch meer tyd:
Tyd om die wel te gebruyken,

[p. 8]

 

Want s' is maer als een gedagt,

 

En vergaet ligt in een nacht,

 

'k Seg maer met een oog te luyken:

 

Selfs hebt gy dit verteld:

 

Dat die met u stond te spreken,

 

In een oogenblik besweeken,

 

En eer dood sijn neergevelt.

 

'k Bid u wilt u dan bereyen

 

Om den wille Gods te doen,

 

Die u sonder brood quam voen,

 

En door 't water heen ging leyen:

 

Wacht u van de ydelheyd

 

Die de wereld komt te plegen,

 

Stel u daer dog vierig tegen,

 

Hoe schoon dat zy u ook vleyt:

 

Houd dog al u leve dagen,

 

U Verlosser in 't gezigt

 

En betragt aldus u plicht,

 

Met hem neerstig te behage

 

Want indien gy dit vergat:

 

Erger sou u overkomen

 

Daerom houd u met de vromen:

 

En vergadert u een schat

 

Daer de roest haer niet verderft:

 

Noch de dief niet komt te steelen

 

O dat worden daer Iuwelen:

 

Die men namaels eeuwig erft.