Maes-Sluysche compas
(1693)–Frank Metaal–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Hoe strengh wildy rechten. | |
[pagina 61]
| |
O Wat grooter vreughden,
Heeft God toe-geleyt,
Al die gaen in deughden
Met nederigheyt,
Hy schrijft haer tot loone,
Toe heerlijckheyt vermaert:
Want God seyt,
Haer ’s bereyt
Een kroone in eeuwigheyt.
2. Koningen der aerden
Dragen kroone fijn,
Die seer groot van waerden
By de menschen zijn,
Doch sy zijn al t’samen,
Seer verganckelijck eenpaer,
| |
[pagina 62]
| |
En moete,
Oock al mee,
In de aerdt nemen haer stee.
3. Wat een groot verscheele
Is de kroon by God,
Die hy soeckt te deelen,
Den mensch tot een lot,
Die sal eeuwigh dueren
Ende nimmermeer vergaen,
Tracht hier na,
Vroegh en spa,
Slaet des Heeren Leer wel ga.
4. Om alsoo een Koninck
Te werden bekent,
In des Hemels Wooninck,
| |
[pagina 63]
| |
Daer men sonder ent
Eeuwigh sal regeeren,
Met God over dood en hel,
En oock mee,
In de vree,
Leven sonder eenigh wee.
5. Haer lichaem sal schijnen
Als de Sonne doet,
En oock noyt verdwijnen,
Maer altijt seer goet:
Vrye Burgers blijven,
In’t Nieuwe Jerusalem,
En sulle
God kenne
In volkomen kennisse.
| |
[pagina 64]
| |
6. Siet al waren t’samen
Nu by een vergadert,
Al des Konincks namen
Op de gantsche Aerdt:
Soo sou het verschele
Meer zijn, dan ick spreecken kan,
Aerd’en slijck,
By Gods Rijck,
Dit schrijft Paulus publijck.
7. Wel laet ons dan trachten,
Om het goet te doen,
Al’t Werelts verachten,
En na ’t Hemels spoen,
Dewijl ’t kan geschieden,
En Gods gracy open staet,
| |
[pagina 65]
| |
Neemt den tijt
Waer met vlijt,
Al te saem wie dat gy zijt.
|
|