Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen

[p. 177]

Hans mijn Schilder, soo ik hem weg hadde gejaegt/ om dat hy schier nimmer nuchtren was/ my/ door valsche eedē van sijn selven / ende Herren Graven en Baroenen, zijn Lands-lieden, een proces aen-gedaen / zijnde haer mislukt/ dat sy my meenden by de kop te vatten / na dat ik effen uyt mijn siek bedde was gekomen / dat hem daer na soo treffelijk wierd betaelt.

Siek-gissers droeve kunst, Aptekers bittre bussen,

De hand te moeten kussen,

Bloed-suygers aen den bil, en vlijmen aen den erm,

En klisters in den derm;

En noch tot toe-maet van mijn neer-gestorte wallen,

Aen't Papen-recht vervallen,

Als ik mijn schreyend lied, en dieper suchtens nacht,

En ramp ge-eyndicht dacht,

Seg wat'er noch gebreekt om my de wondresaken

Van Romen te doen smaken?