Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Om dat ik noyt heel op mijn slag
De groote hal van Lonnen sag.
En hier te Roomen, wat ik doe,
Maekt my een Engel 'tleven moe,
Om dat ik noyt met 'tvolle wand
Kan raken in haer Enge-land.
Ik keer, ik swenk, ik woel by daeg' en nachten,
'kBespie haer kust met alle mijn gedachten,
Maer 'tschijnd wat dat ik doe 'tis op een klip gestiert,
Nu hare bakens van den Aut'er zijn geviert.
Ah! kost ik yet door Auter-dienst bedyen,
Ik sweer dat ik my ook een kruyn liet snyen,
Maer 'tslimste dat ik wist in mijne Priester-vlam,
Is dat mijn Amaril daer mijn verderf uyt nam.
Neen neen, dan was'er noyt geen hoop
Tot haren kostelijken knoop,
Neen, dan verliet ik selfs de trou
Van die vergode tuchte-vrou.
Neen, soo ik my soo ver vergis,
Daer dit maer kinder-spel by is,
Dit buyte-landse minne-stuk,
Soo wensch ik niet als ongeluk.
'kSie liever haer den schoonen erm uyt steken
Om onsen hechten minne-band te breken,
Soo thoon ik, schoon sy nam een buffel in de ploeg
Dat ik mijn vlammen onbevlekt ten grave droeg:
Dewijl mijn ziel, die niet als min kan passen,
Nu allen grim en wrevel is ontwassen,
Neen, Engel, gy trokt my soo ver niet in u riet,
Dat ik daerom de duyl van Dong en Merwe liet.
|
|