Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen(1651)–Matthijs van der Merwede– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Quello che mi insognai à l'alba del giorno alli 13. d'Octobre 1648. SOU ik wel yet ten rechten derven duyen Van Amarils soo 'tschijnt verdreve buyen? Waer van mijn moedicheyd noyt vreesden stoot of slag, Hoewel 'tverbaesde volk my duyt een herd gelag. 'kGa in mijn droom alleen de klip genaken, Die soo herd-nekkig mijne borst deê blaken; Met ongeachte vlam, en doy haer herden vorst, En vind haer strax gereed te lessen mijnen dorst. En voel een ader uyt haer boesem springen, Die door mijn dorstig myrte-blad komt dringen En struyk en wortel raekt. Vergeeft'tmy, schoone Vrou, Gy vielt my aen de mond, gy vorderden myn trou. 'kLiet al mijn vrees en achter-denken varen, En ging 'tgepijnigt hert vol vlammen garen, Gy hingt my aen den hals gelijk een wijngard-rank, En overgoot my met den besten Bruylofts drank, [pagina 57] [p. 57] Die immer mond aen mond heeft konnen vinden; Als ons de leste min gaet 'toog verblinden, En dat ons sinnen in den smaek van't soet venijn, Of in't gevoelen als' te saem gesmolten zijn. Ah! hoe ging daer mijn Ridders hoogmoed stijgen! Neen, Amaril, 'ken kan het niet verswijgen, 'tWas achter in u hof, 'ken wachten 'tleger niet, 'tScheen schier dat ik daer peerd, en lans, en degen liet. Gy gaeft een geestig antwoord aen u vrinden, Die dese vreugd door nijdigheyd verblinden, En liet haer gansch gebot met leege schaemt belaen, En lange neusen, en een mond vol tanden staen. Het zy hoe't wil, 'ken ben niet albedrogen; Want ik noyt minne droomen heel gelogen, Maer wel ten deelen waer, ten deelen ongegrond, En altijt 'tsoetste van mijn sprong in't bedde vond. Vorige Volgende