Sendo guarito in pochi giorni, & havendo suirginato afatto Checha Biancona, mi svegliai la notte d'un insogno d' Amarilli, e mi missi subito con questi pensieri à battere il tamburro della mia Checha.
IK koom vol vyers uyt mijnen droom geschoten,
Daer ik een scheepken uyt de Dong sach vloten,
Ontseyld, en stureloos, op't scheyden van de nacht,
Gansch eenig en alleen met Amaril bevracht;
Die soo het scheen den balling na wou jagen,
Die met een herden nek het jok wil dragen,
Dat uyt een scherpe rots van bloeds-gescheurde trou,
Spijt Hel en Hemel, door een blixem bersten wou.
Ik wek mijn Kleuter, die de holle nachten
Van mijn verliefde stormen uyt wil wachten,
En koom haer gansch verstaelt gedoken in den schoot,
Daer ik mijn rijpe druyf soo woelend overgoot.
Maer al mijn brand speeld met versonde sinnen
Op't verre spook, ik wil ter dennen binnen,
Van de verlate kaeg, 'klaet hert en sin verraen,
En rand myn Amaril, en rand myn Kleuter aen:
'kVal aen haer mond, 'tsijn Amaril haer lippen,
Ik laet daer myn gesmolte zieltje glippen,
Ik preng haer in myn erm, sy wringt haer om myn dgy,
Sy mompelt, en ik hijg, sy worstelt, en ik stry,
Sy drukt mijn mond, en ik haer dweege leden,
Sy voeld haer hert, en't myn te samen smeden,
Terwijl den herden bout daer al ons werk op speeld,
Den heelen eygendom van hare krachten steeld,
'tGesicht verschiet, de leden syn aen't sitt'ren,
De spraek verhuyst, en al de sinnen schitt'ren,
Daer valt den heeten daeu, daer gaen ons krachten heen,
Daer storten wy te saem, daer vloeyen wy in een.
Dus ver houd Amaril myn min gekluystert;
Maer als't verstand weer door die vlaeg ontduystert
| |
Auteursrechtvrij