Geestelijke minnevlammen

[p. III]

Aen de wel-bezielde Geesten van onsen Tijdt.

HIER komt Heer Clootwijks groote geest

En stelt ons 'thooft weer op de leest,

Op dat sijn ongemeene stijl
Ons scherpen sou met dese vijl,
Van Mulciber alleen gesmeet,
Tot wack'ringh van het ziel geweet.
Wat seyt hier op mijn ganse-schacht?
Swijgh stil. gaet heen. betaelt de vracht
Aen Charon, soo ghy over wilt.
O neen! mijn geest is al te mildt;
'kSie hier den rechten Hippocreen'
(Den heyl'gen Musen seer gemeen)
Die vloeyt hier langs de klare stroom,
Ten groeyingh van den Lauwer-boom,
Op dat men aen de Krans geraeckt
Die suyvere Poëten maeckt
Wanneer sy met de tongh of lipp'
Beproeven desen Aganipp'
Die voor geen swarte wolk verdwijnt,
Om dat Apoll' daer selfs verschijnt.

[p. IV]

 

VVil yemant weten de waerom?

 

Soo kroont men vast den Edeldom

 

Daer hy 'tVerstant sijn stralen geeft,

 

En door de herssens omme-sweeft,

 

Voor al wanneer Merwede swiert,

 

En dus sijn Heyl'ge Dagen vyert

 

Die van den Hemel zijn gedaelt,

 

En ons met heyl'ge stoff betaelt.

 

Dus weet de Heer van Clootwijcks geest

 

Met re'en te dooden 'tnijdigh Beest

 

Dat over-al sijn klaeu wen set,

 

En, waer het kan, de eerbesmet,

 

En meer. Dit zy genoegh geseyt;

 

Veel woorden geven tegenheyt.

 

 

 

I. BURGHOORN,

 

 

 

Typograpbus.