Geestelijke minnevlammen
(1653)–Matthijs van der Merwede–
AuteursrechtvrijDen derden, zijnde den 38.1.[regelnummer]
Terwijl u thoorn blaekt met verhitten yver,
En dat sijn kracht, staeg heftiger en stijver,
U droevig oordeel baend, verschoon my kleynen worm,
Te swak om uyt te staen soo gruwelijcken storm.
2.[regelnummer]
Ik voel mijn hert, waer op u gramschap hagelt,
Als met ontelb're schichten gansch door-nagelt.
U sware tuchter-hand, daer ik ontwapend sat,
Heeft my te rou geraekt, en al te wis gevat.
3.[regelnummer]
Geen eenig lidt is gaef noch heel gebleven,
In dit benaud en swaer gemarterd leven,
Mijn grover sonden strijd heeft al de le'en ontroerd,
En al mijn vastigheyd gevangen heen gevoerd.
| |
[pagina 32]
| |
4.[regelnummer]
Mijn misdaed is my boven 'thooft gewassen,
Met quaed op quaed, met sond op sond te tassen,
Soo dat sijn wichtig pak mijn swakke schouders drukt,
En mijn mistrooste ziel in diepen wanhoop rukt.
5.[regelnummer]
Mijn stinkend seer gaet met verhitte buylen
In onbedachte dommigheyd vervuylen.
'kVoel in mijn jeugdig hout een dorren ouderdom.
6.[regelnummer]
'kGa onder 'tsware pak met kromme leden om.
7.[regelnummer]
'tSwak leden-rak is vol van slimme schreden,
Ik sie den val van mijn verrotte leden.
Dit in-gewaterd huys, dit lang-versuymd gebouw
Wijst dat ik in mijn quaed, en in mijn quael verôuw.
8.[regelnummer]
'kBen al te seer gegeesseld en vernederd,
'kBen al te seer ontmergeld en ontvederd.
Ik brulden als een Stier van lijdens ongeduld,
Mijn swaer gedrukt gesucht heeft aerd' en lucht gevuld.
9.[regelnummer]
Heer, al mijn lust, gy kend mijn diepe tranen,
10.[regelnummer]
Gy siet 'tverwerde hert mijn schip-breuk banen,
Mijn ziel en lede ze'en ontsakken moed en kracht,
En 'tschreyend oog vervalt in grondeloose nacht.
11.[regelnummer]
Mijn Vrinden, met dees' sonden-oegst be-adert,
Zijn met een schamper oog mijn druk genadert:
En die sich alder-naest in mijnen voorspoed hiel,
Licht in mijn leegen ramp den lang geveynsden hiel.
12.[regelnummer]
En die't verderf van dese ziel behertten,
Deden geweld op mijn verkleynde smertten.
En die my vraegden waer dien sond-vloed oorsprong nam?
Sochten met hulps bedrog t'ontwortelen mijn Stam.
13. 14.[regelnummer]
Maer niet een woord, stom, en met doove ooren
Liet ik haer onbereden praet verloren,
15.[regelnummer]
En in de winden gaen. Doch u, mijn God alleen
Heb ik met vaste hoop gedurig aen-gebe'en.
Gy liet my nimmermeer verloren smeeken,
En in mijn slingse modder-kuylen steeken;
| |
[pagina 33]
| |
16.[regelnummer]
Op dat de Blafferts tong van haets geswolle kaek
Niet eeuwig aen den disch met mijne schertsen raek.
17.[regelnummer]
Om dat ik schijn tot hoon en ramp geboren,
Of selden heb sijn versch geheug verloren;
18.[regelnummer]
Maer ik sal immer voort met open deuren gaen,
En met een wakker oog mijn wegen gade slaen.
19.[regelnummer]
Mijn Haters gaen het hert met vreugde kroppen,
En schudden over my de dwase koppen,
Door mijn verdriet gestijft. Sy wasschen in getal,
En thoonen eb en vloed van mijnen droeven val.
20.[regelnummer]
Die ik wel eer met eer en gunst ging kroonen,
Gaen goed met quaed, gaen min met haet beloonen,
Met slimme naem-dieft, en verwerden achter-klap,
Om dat ik liefde thoon tot 'themels borgerschap.
21.[regelnummer]
Heer, wild my nimmer 'tvriendlijk wesen keeren,
Maer uwen wil en rechte wegen leeren,
22.[regelnummer]
Ah! doelwit van mijn ziel, ah!Ga naar voetnoot† vryd hof van mijn hert,
Laet nimmer om u hulp mijn treurig breyn benerd.
|
|