XXX psalmen

[p. t.o. 31]

[p. 31]

Psalm XLII en XLIII

Als een hert door dorst bevangen,
Naar de frissche sprengen hijgt,
Zucht mijn ziel in heet verlangen
Tot den Heer, die toeft en zwijgt.
Ja, mijn ziel schreeuwt tot mijn God:
Levensgever, laat mij tot
Uwe woning mogen naadren,
Weder met uw volk vergaadren.

Niets dan tranen zijn mijn spijze
En mijn drank bij dag en nacht,
Daar zij spottend op mij wijzen.
Waar is God, dien gij verwacht,
Zeggen zij, en diep gekrenkt,
Zucht mijn ziel, als ze overdenkt,
Hoe ik bij 't gejuich der vromen
Spelend voor den Heer mocht komen.

O mijn ziel, hoe ge u moet bukken,
Schoon ge ellendig in mij steunt,
Weet in al uw ongelukken,
Dat gij hebt tot God gekreund.
Hoop op God, roep overluid
Dank voor uw verlossing uit.
Want ik zal Hem eere geven,
Die mijn hoofd heeft opgeheven.

[p. 32]

 

Balling ben ik van uw hooge

 

Huis en van uw heilig land.

 

Daarom is mijn ziel gebogen,

 

Dort mijn lijf in 't brandend zand;

 

Daarom schreeuwt mijn hart en mond,

 

Als uw stormwind vaart in 't rond,

 

Als uw wateren uit wolken

 

En rivieren mij omkolken.

 

 

 

Maar des daags zal God mij leiden

 

Door zijn gunst, en in den nacht

 

Zal mijn God niet van mij scheiden,

 

Luistren naar mijn lied en klacht.

 

Ik zal zeggen: Heer, vergeet

 

Mij niet in dit bitter leed,

 

Want de laster der onvromen

 

Zou mij zeker om doen komen.

 

 

 

O mijn ziel, hoe ge u moet bukken,

 

Hoop geloovig op Gods woord,

 

Weet in al uw ongelukken,

 

Dat de Heer u zeker hoort.

 

Hoop op God, roep overluid

 

Dank voor uw verlossing uit,

 

Want ik zal Hem eere geven,

 

Die mijn hoofd heeft opgeheven.

 

 

[p. 33]

 

Laat uw recht en uw gerichten

 

Tusschen mij zijn en dit rot.

 

En beschaam hun aangezichten

 

Door uw nederkomst, mijn God.

 

Red mij van bedrog en haat;

 

Ruk mij weg uit list en kwaad,

 

Laat niet toe, dat wreede mannen

 

Mij omsinglen en verbannen.

 

 

 

Let op die mij onderdrukken,

 

Zie mijn moeiten en mijn rouw.

 

Sterke God, wil mij ontrukken

 

Aan hun uitgeslagen klauw.

 

Laat uw licht en waarheid mij

 

't Pad door deze woestenij

 

Wijzen, en uw huis doen vinden

 

En de vreugd van uw beminden.

 

 

 

O mijn ziel, hoe ge u moet bukken,

 

Hoop gedurig op Gods woord.

 

Want in al uw ongelukken

 

Heeft de Heer naar u gehoord.

 

Loof den Heer, roep overluid

 

Dank voor uw verlossing uit.

 

Hier, en in des Heeren hoven,

 

Zal ik met zijn volk Hem loven.