De stille tuin

[p. 51]

Wie kan....

Wie kan het hart eens mans doorgronden,
Wie kent zijn vreugden en zijn kwaal?
O Heer, wij hebben vele vonden
Gezocht, Gij weet het altemaal.

Ons willens en onwetend dwalen,
Ons kreunend grijpen naar uw kleed.
Ons snel beloven en toch falen.
Niets dat uw hart van ons vergeet.

Gij kent ons en Gij keurt ons mede.
O Heiland, eens voor ons verbloed,
Geef en behoud ons hart den vrede,
En toets ons dàn, en keur ons goed.

Gij draagt een naam, die alle namen
Beschaamt: Behouder van 't heelal!
Dies: Amen, Jezus Christus, amen,
Bidde elk die aan Uw voeten vall'.