Kaleidoscoop

[p. 12]

Simon Stylitus
I

Hij trok zoo strak den gordel om zijn lendnen,
Dat deze langzaam 't voddig kleed doorsneed,
De huid aanvrat en als een vuur zoo wreed
Brandde in het zieke vleesch, en ongekende
Verzoekingen en wellust in hem wrocht.
Toen ondernam hij in zijn wereldvrees
Een vlucht naar boven, en hij klom, en rees
Geweldig heilig boven wie hem zocht.

De zeer hoogmoerige op zijn pilaar
Vertoonde 't madenwriemelende lijf
En riep hoonlachend tot de vrouwenschaar:
Mijn ziel leeft zalig in dit doodsverblijf.
En dansende begon hij hen te zeegnen
En liet de maden op hen nederreegnen.