Hunkering en heimwee

[p. 144]

Avondklok in Brabant.

Zij luidt den vroegen avond in
over dit land waar weinigen wonen,
nu bidt bij haar klein klankbegin
met dochteren en zonen
elk vroom gezin.

De hemel, rood en ongeroerd,
breekt uit in bloei van eerste sterren;
zij luider tortel die daar koert
heeft dag en driften verre
ter rust gevoerd;

nu vloeit haar volle, zoete lof,
van dieper vreugde over;
verblijd u land, verheugd u hof,
ruisch nu voor God, o loover,
aanbid Hem, stof!

A.J.D. van Oosten.