Hunkering en heimwee

[p. 127]

Epiloog.

't Verhaal is kort dat wij vertellen
en elk kent einde en begin:
we gaan ten hemel of ter helle,
maar de geboorte had geen zin.

Die wetenschap wordt daaglijks hechter
en droevig wordt steeds het refrein,
want alles klinkt nog tweemaal echter
omdat we zoo verlaten zijn.

Die in den hemel woont, zal lachen
en spotten om dit ijdel spel:
slechts wie de nacht prijst om de dagen
kan drinken uit Gods klare wel.

Barend de Goede.