Hunkering en heimwee

[p. 123]

Liedje.

Een kleine stortbeek stroomt en zingt
tusschen de takken en de mossen
veel klaarder dan in alle bosschen,
waar water fonkelend opspringt.

want hier zijn mijn liefs oogen licht
en klinkt haar stem als zingend water.
haar kleine snelle voeten gaan er
over de naalden, vederlicht.

de dennen wuiven in den wind,
licht trilt er door het lage loover,
en ik buig spelensmoe mij over
haar, die ik in mijn armen vind.

de kleine stortbeek stroomt en zingt
tusschen de takken en de mossen
veel klaarder dan in alle bosschen,
waar water fonkelend opspringt.

G. Kamphuis.