Hunkering en heimwee

[p. 124]

Gaande door het gezaaide.

De morgen was stralend van zomerlicht
toen Jezus 't pad ging door de korenvelden.
bloemen en grassen geurden zoet, en heldre
dauwdruppen glinsterden in het zonlicht.

en zijn discipelen plukten van de aren,
maar Hij dacht, hoe hij als een korrel graan
gezaaid moest worden, sterven en opstaan
om 't eeuwig bloeien Gods te openbaren.

o heilige vruchtbaarheid van dood en leven,
waarin Gij, Heer, heel ons bestaan besluit.
in aardsche liefd' extatisch stervend, geven
wij leven, totdat ons seizoen dus sluit:
Gij zijt voor ons gestorven - nu wordt uit
uw bloei ons onzen dood ter leven.

G. Kamphuis.