Hunkering en heimwee

[p. 93]

Vuurwerk.

De sterren schijnen en de krekels zingen
eentonig als het altijd is geweest,
onaangetast door het luidruchtig feest
gevierd door rustelooze stervelingen;

de sidderalen die de nacht in zwemmen
en de boeketten van veelkleurig vuur
die barsten in het sterrenvol azuur,
de knallen die het zingen overstemmen.

Hoe wrang is 't bij dit schouwspel te ontdekken:
verwanter ben ik aan die korte pracht
dan aan de krekels en de sterrenacht
die het oneindige verlangen wekken.

Willem Hessels.