Hunkering en heimwee

[p. 88]

Het kind.

Wonderlijk is het kind verbonden met de dingen;
Zachte schaduw van blaren op den grond,
een kleine ritselende tros seringen,
het vonkend water in den havenmond,

het lichte wiegen van sneeuwvlokken, 't glijden
en smelten langs het warme vensterglas,
het dof muziekend ijs waar schaatsers rijden
en hij terzij staat op 't bevroren gras, -

hij weet het niet, maar door zijn groote oogen
zinkt het als in een onvertroebeld meer;
en, ouder wordend, over zichzelf gebogen,
vindt hij het alles op den bodem weer.

Willem Hessels.