Hunkering en heimwee

[p. 59]

[W.A.P. Smit]

Christi Adventus.

Wanneer Gij eindlijk komen zult,
Zooals wij wachten naar Uw komen,
En 't waaien van Uw kleederzoomen
De luchten ruischende vervult -

En als dan, Heer, gekomen zijn,
Op aarde Uw doorboorde voeten
En Uw doorboorde handen groeten
De wereld van Uw groote pijn -

Wanneer de bloemen, afgerukt,
De harten brengen van de dooden,
Die zoo hun donker lot ontvloden,
Maar nu als onkruid zijn geplukt -

En als de stormwind tot U drijft.
Van allen kant de duizendtallen,
Die aan Uw voet als blaren vallen,
Tot er geen leven levend blijft -

Dan, Heer, ontferm U over ons...

W.A.P. Smit.