De donkere bloei

[p. 29]

Voor Kajaphas

Ruk af, 't gewaad,

De gouden plaat

Des schelms, die durft Gods plaats bekleeden
En, onder 't mom van 's Heeren heiligheid,
Dùs de onschuld van den Heiland lagen leidt,

En durft Gods Zoon vertreden.

Zij hebben God,

Gespuwd, bespot,

In Zijn geblind gezicht geslagen.
Zij hebben treitrend voor Hem neergeknield.
O God, dat Ge U niet wreekte, tot ontzield

Zij voor Uw voeten lagen!

Een lam, dat zacht

Hem, die het slacht

Gewillig laat zijn gorgel zoeken,
Zoo hebt Gij hier reeds 't ingaan van den dood
Geleden tot het vroege morgenrood,

Zonder hun kwaad te vloeken.

Och Heer, leer ons

't Driftig gebons

Van 't hart om Uwentwil bestrijden.
Laat ons geduldig in Uw sporen gaan,
Wanneer wij met veel lijden zijn belâan,

Gedachtig aan Uw lijden.