Chrysanten

[p. 73]

Kleine dingen

Omwoekerd met de braam
van zorg en kleine dingen,
traag laat gij in uzelf
het edelste verdringen.

Het teeder bloemgewas,
waarop de sterren blikken,
den balsem van uw ziel,
voelt ge ongemerkt verstikken.

Soms is het u te moe
of u de braam versmachtte;
gij schrikt voor tijd en dood,
die sarren uw gedachte.

Gij wringt, doch raakt niet los,
en hijgt, doorwond, doorreten;
maar zijt, uw wonden toe,
uw opstand al vergeten.