Chrysanten

[p. 70]

Aan den onbekenden vriend

U, onbekende vriend, die mij zult vinden,
wanneer gij moe van drukte en zielloosheid,
de menschen vluchtend, die u niet beminden,
uw geest ootmoedig naar de hoogten leidt;

en zoekt, daar zorg hem langer niet kan binden,
naar schoonheid, door een dichter voorbereid,
opdat ze om hem in liefde zacht zou winden
't loof der oprechtheid, dat van leed bevrijdt;

u groet ik, die mij nader zijt getreden,
want weet, ik heb u dankend liefgehad,
mijn ziel gewijd in 't diepst van mijn gebeden,

u, broeder mijn, dien 't leven heeft bespat
en die, naar verten luistrend, hebt geleden,
niet wetend hoe 'k onzichtbaar naast u zat.