Chrysanten

[p. 67]

Op het strand

Zij liggen saam, halfnaakt, op 't roerloos strand,
verloren in de ruischende eindloosheid,
éen liefde voor hun lijf, dat, bruin verbrand,
met de aard vergroeid is, los van zorg en tijd.
Ik denk: Voorwaar, zij hebben lang geleên,
in purpren roes, elkander liefgehad;
thans, elk voor zich en zonder smart alleen,
liggen zij met hun droom, die niets omvat,
dood voor elkaar en voor hun schoon verleên.