De bloeiende tuin

Gedichten voor klein en groot

Decemberlicht.
(Gezien van uit de openluchtschool, te Itterbeek)

Op den heuvel in de winterzon,

stonden de boomen met

hun stammen van smaragd;

rosgoud de kruinen op

blauwgrijzen achtergrond,

dit alles badend in een zalig licht,

als nooit de Zomer kon bevroeden.

Uit nevelgrijs getreden

bij 't sterven van den dag,

hulde dit licht het landschap

in den luister zijner genade.

Het was een licht als uit een droom,

een licht, dat luchtig, los

van iedere werklijkheid,

voor 't prinselijk gebeuren van een sprookje,

de heiligste aandacht en

de vroomste liefde vroeg.

Geen menschelijk vernuft, geen fantasie

schiep ooit zoo'n levend tooverlicht

voor 't forsch smaragd der hooge boomenzuilen,

die majestatisch boden aan den hemel

het matte goud van hun gesmede kronen.