De bloeiende tuin

(1930?)–Jef Mennekens– rechtenstatus


De straatveger. Met zijn fluweelen jasje, een blauwen voorschoot aan, gewapend met een bezem, zie ik den veger gaan.
[pagina 103]
De veger vecht met stof en slijk, en blijft altijd zichzelf gelijk. Zijn bezem veegt bijna op maat. Hij denkt: ik kom toch nooit te laat. Hij gaat te werk met kalm gemoed, wel overtuigd, dat haast en spoed, wat men ook doet, is zelden goed. En daarom veegt hij immerdoor; hij veegt den steen, wrijft in de voor; papier en paardevijg en schil, dat alles ondergaat zijn wil. En als hij eindlijk heeft gedaan, gaat hij bevredigd daar vandaan, brengt op zijn schouder - zijn geweer - zijn ouden, trouwen bezem weer.