De bloeiende tuin

(1930?)–Jef Mennekens– rechtenstatus



[pagina 82]
Boomen in den najaarsregen. Wat staan de boomen naakt in dezen najaarsregen! Mistroostig druipen ze, af en toe, langs kille wegen. Het is geen schrijnend leed, dat al de boomen dragen; alleen verdrietigheid, niet eens de lust tot klagen... Zij voelen dat geen ziel ter aard hen nog kan helpen, en vragen niet dat men hun stil verdriet zou stelpen...