De geest van Jan Tamboer

Van een Boer die sijn Gansen verkocht.

Een seecker Boer brengende eenige Gansen te Marckt om die selve te verkoopen, soo quam'er een Vrouws-persoon by hem, en vraeghde, hoe veel die Gans? Hy antwoorde,

[p. 255]

ick wilse niet verkoopen, maer die wil ick versoenen: Doe seyde sy, ick wilse wel verdienen; Sy accordeerden met malkander, en gingen te samen in een Herberge, en pleeghden de konst, bedanckten malkander, ende sy gingh met de Gans nae huys: Den Boer een loosen Boeve zijnde, gink ontrent een uur daer na weder voor haer deure treden, in haer stoepe, 't welck haer Man sagh, ende seyde, wel Wijf wat moet de Man willen hebben? De Vrouwe wel denckende wat sijn boodtschap was, ginck verstoort nae hem toe, en seyde wat hy daer te doen hadde: hy antwoorde, ick wilde het ghelt voor die Gans hebben. Sy die niet veel woorden dorste maken, gaf hem het gelt, en hy ginck sijns weeghs. Sy weder binnen komende, werde haer gevraeght van haer Man, wat de Boer hebben wilde; Waer op sy antwoorde, het gelt voor de Gans; Wel seyde de Man, hoe laet ghy den onnooselen Boer so lange staen; Hy is my soo slecht niet, seyde sy, hy weet sijn Gansen wel te verkoopen.