De geest van Jan Tamboer

Discours van eenige Passagiers.

Het is onlanghs gebeurt dat eenige Passagiers in Brabandt in een Veer-schuyt voeren, welcke altesamen Papisten waren, en onder allen een Gereformeerde: Dese Papisten seiden onder malkanderen, dat sy seer verwondert waren dat de Guesen so hartneckig bleven, dat sy niet wilden ghelooven aen het Rooms Catholijck gheloove, daer sy soo veele Mirakelen

[p. 248]

van sagen, als dat haer Priesters konden Duivelen uit drijven, en meer andere Mirakelen die haer Sancten deden: Dese Gereformeerde de reden aenhoorende, seide? Ick sal ons ook van een Mirakel vertellen, dat ook geschiedt is, (luystert toe: Het is een ghebeurt dat eenighe Passagiers na de helle reysden, en voor de helle komende, klopten aen, doch en vonden daer niemandt t'huys als een kleyne jonge, die haer vraeghde wat sy hebben wouden: Sy seyden, wy willen in d'Helle wesen? De jonge seide hy liet niemandt in, sijn volck waren altesamen uit? Sy vraeghden waer? Hy gaf haer tot antwoordt, dat sy nae Roomen waren, de Paus was doodt, en dat zy aldaer als bloedt-vrienden, tot begraffenisse waren ghebeden. De Papisten seiden doe, dat's een leugen! Hy seide, 't is soo, ick bekenn't: ghy liegt soo wel als ick, Ick gheloove immers niet dat ghy soo onnoosel zijt, dat ghy alsulcke Apen, ick wil segghen Papen deuntjes gheloove gheeft.