De geest van Jan Tamboer

Aerdighe Pots.

Het is tot Amsterdam ghebeurt, dat twee loose Boeven eens met malkanderen op stemden om in een Hoer-huys te gaen, het welcke gheschiede; Daer komende, soo saten

[p. 246]

sy een poose by malkander en droncken, en over-leyden met een hoe sy best souden die Madamme, welcke seeer cierlick gekleedt was, om haer dat selve kleedt een wijl tijdts afhandigh te maken: Doch beslooten dat den eenen dien nacht by haer soude blijven, en gaen in de voor-Kamer by haer heen te bedde, het welck gheschiede; Dese Beddeste was dicht by de Vensters, al waer een Tafel voor stondt, daer sy beyde haer kleederen op leyden, hy de sijne, en sy de hare; gingen doen by malkanderen liggen op 't Bedde: En als sy dan in de slaep waren, sou den anderen komen en nemen de kleederen, door het Venster dat al los gemaeckt was, het welcke geschiede. Sy die met malkanderen de Wolven dans speelden, te weten, met de steert tusschen de beenen, en lagen soo langhe op het Bedde tot dat het licht dagh was, doen souden sy beyde Liefjes opstaen, en de Kleeren waren wegh, waer over hy begost te roepen, ende seyde: Hoe Duyvel is 't hier gelegen, zijn hier Dieven in huys? ick wil mijn kleeren weder hebben, of daer sal wat anders om gaen, De Waerd en de Waerdinne swoeren by Eede hoogh en deur, dat sy'er niet van wisten: Doen begost hy weder in stil-stant te komen, ende seide teghens de Meydt, gaet in die straet en in dat huis, en seght dat sy u een pack kleeren voor my langhen, het welck gheschiede, en sy brachtse hem, hy ginck doe sijns weeghs: De

[p. 247]

Madamme was haer kleederen quijt, en 't gelt toe dat sy die tijdt verdient hadde. Hy lachte al vast in sijn selven, en ginck heen na sijn Confrater, die sijn, en haer kleeren ghekregen hadt, gingen doen te samen weder in een ander huis, daer de selve neeringh gedaen wiert, waer een schoon jongh Venus diertje was, trocken dat die kleederen van de voorsz Madamme wederom aen, en voeren doen te samen op een wagen na Haerlem, om een speel-reysjen; Sy daer langh ghenoegh gheweest hebbende, trocken doen weer nae Amsterdam. En alsoo hy des wercks moede was, geleyde hy haer in dat huis daer de Madamme woende, die de kleederen toe quamen, de welcke doen begost uit te varen, ende seyde: Du dief-achtighe Hoere, hebt ghy mijn kleederen gestoolen, flucks trecktse wederom uit, dat sy doen moesten of sy wou of niet, en sloeghen malkander noch eerst een goe schoer.