De geest van Jan Tamboer

Onnooselheydt van een Camper.

Een seecker Man komende van Campen op een Winter Avondt, als de Poorten gesloten waren, voor Zwolle, en alsoo men daer tot neghen uuren in kan komen als het open water is, maer dese daer komende, was het Veer-water toe gevrooren, en hy by den Veerman komende, vragende of men daer niet over konde komen, alsoo hy noodigh in de Stadt te doen hadde; De Veerman seyde jae, seer wel,

[p. 237]

ghy kond daer wel sonder perijckel over gaen, daer zijn terstondt noch 5 of 6 Mannen over ghegaen: Hy wederom seyde, ick derve dat niet bestaen, ick vreese dat het Ys noch al te kranck is; De veer-man seyde ick sal u wel voor-gaen; Hy seyde dat hy dat niet bestaen dorfste, maer vraeghde wat hy hem geven soud dat hy hem daer over droegh, sy accordeerden daer over, en hy droegh hem daer over, meenende dat hy dan sonder perijckel was, niet denckende dat twee meerder swaerte hadden als een; Maer ick dencke dat hy van Klaes Narre geleert hadde, die oock tegen het Peert seyde, doe het scheet, nu salstu oock niet langer rijden, want doe ick in de Broeck scheet, moest ick oock gaen, ende nam het Peerdt de Zadel of en droegh dat op 't hoofdt.