Wijven van een Hondesteert gemaeckt.
Een seker Pape seide eens op sijn Predickstoel dat de Wijven van een
Honde-steert gemaeckt waren, ghevende daer reden van, en seyde, daerom staense
noch op alle hoecken en kassen als de Honden, kaf, kaf, kaf, en waer de Mans te
biere gaen loopen sy'se stracks na, ghelijck de Honden haer Meesters doen; en
sy zijn oock met de Vloon gequelt, het welcke sy noch van de Honden natuere
behouden hebben. Doe was daer een oudt Wijf die dat hoorde, ende sprack; jae
Heer-oom, ghy behoort de Vrouw-luiden soo niet te verachten, want op de mans
valt oock al wat te segghen, het is met haer oock also klaer niet. De Paep
seyde waerom niet? sy zijn immers uyt der aerden ghemaeckt: Niet geheel seyde
sy, haer buyck is van een Katte rugge gemaeckt; Gheeft daer reden van, seide
hy; Sy wederom seide, men siet immers wel als men een Katte de rugge stroockt,
soo steeckt sy haer steert op; soo zijn de mans oock als men haer over de buyck
stroockt, en dan soo rijst haer steert mede om hoogh.