Van een Vryster die van gheen Ezel bestaen wilde.
Een seecker Boeren Soon, wesende kleyn ende teer van persoon, moest
derhalven een Handt-werck leeren, om dat hy onbequaem was tot Boeren werck, soo
lieten sy hem een Snijder worden, om dat het een bequaem handt-werck is voor
teere Lieden, (ghelijck men in een spreeck-woordt seght, de Snijders die
hincken, ende de Schoesters die stincken). De Ionghman sijn Ambacht geleert
hebbende, ende tot sijn jaren ghekomen zijnde, vrijde nae een dienst-maeght,
ende recommandeerde sijn persoon geweldig, pochte mede op sijn goedt: De
Dochter sijn versoeck verstaen hebbende, seyde, ick begeere van u gunt my
uytstal om mijn beraedt te nemen tot morgen te twee uuren, ghelijck sy dede;
ende van haer scheydende met een kusjen, seyde hy haer goede nacht, ende ick
sal morgen wederom komen als gheseght is. Hy quam des anderen daeghs op de
ghesette tijdt wederom, ende hy vraeghde haer, hoe sy haer beraden hadde? Sy
seide, ick hebbe my beraden, dat ick noch liever wil een Iaer gust gaen, als
van een Ezel bestaen: Hier hadde hy doe sijn bescheydt, en afscheydt mede.