De geest van Jan Tamboer

Pots van twee Ridt-meesters.

Twee Ridt-meesters in een Herberghe te huys-leggende, dat beide slimme Boeven waren, en sy deden malkanderen alle boeverie die sy konden; Soo gebeurde het eens op een avont, dat den eenen na't gemackhuis gink,

[p. 193]

om sijn behoef te doen, en siende dat daer eenighe papieren in laghen, tot scheer-messen, ginck heen en bewreef die altemael met Peper, ende teldese altesamen; Des morghens is den anderen op ghestaen, en is oock heen ghegaen nae het gemack om sijn behoefte te doen, en dat ghedaen hebbende, nam een van de papieren en veeghde sijn poorte; Hy dit ghewaer wordende, en wel merckende wien het ghedaen had, dacht in sijn selven, hoe sal ick dat weder betalen, hem bedocht hebbende, riep sijn jonghe, en seide tegens hem, haelt my een emmer met water, en gaet dan uit, en komt dan over een uur of twee wederom hier, dat hy dede. Hy nam daer doe een pot met water uyt, daer hy hem in wiesch, streeck doe sijn broeck af en wiesch sijn achter-poorte daer in: Doen ginck hy wederom nae de Kamer daer sijn spits-broeder sliep, en wenste hem goede morghen, den anderen desghelicks wederom, kleede hem doe datelick aen, en stont op, en hy die nieuws-gierigh was, gingh voort nae het ghemaeck, en siende dat daer een van de briefkens af ghenomen was, dien hy ghetelt had, begon doe te lacchen in sijn vuyst: En wederom binnen komende, seide sijn spitsbroer tegen hem, mijn jonge is my ontloopen, doet so wel en leent my u jonge soo langhe dat hy een boodtschap voor my doe: Hy seide gheern en seide teghens de jonghe gaet waer u

[p. 194]

de Rit-meester sendt, hy sondt de jonghe soo veer dat hy bykans twee uuren werck hadde om wederom te komen. Den ander ondertusschen wilde hem oock reynighen, en seide, mijn jonghe hadde my eerst wel wat water moghen halen. Den anderen seyde weder, mijn jonghe heeft datelick een emmer schoon water ghehaelt, ende ick hebbe daer een pot vol uyt gheschept, daer ick my in ghewasschen hebbe. De ander seyde, soo mach ick my in de emmer wassen, ginck heen en spoelde eerst sijn mondt wel te degen, ende voort sijn hooft met sijn handen, ende alsoo hy den anderen niet veel toe vertrouwde, beelde sich in dat hy Peper gheproeft hadde, komt wederom boven gaen, by sijn spits-broer, die hem geliet of hy nergens van en wiste. Den anderen hem vragende, seyde, spits-broeder, hebt ghy van dese morgen al gescheeten? Den anderen wel wetende waerom hy dat vraeghde, vraeghde hem wederom, hebt ghy u mondt al gespoelt? Doe seyde de ander, dat u de Duyvel hael, hoe nae hebt ghy daer de neers in ghewassen? dat is even geraden, seyde hy; Iae seyde den anderen my docht al dat my de Peper in de Mondt quam: ende alsoo bedroogh den eenen Boef de ander.