VVaerom dat men seyd, soo als 't valt.
't Gebeurde eens, datter een Reysigher in een Herbergh quam, en also
hy goeden honger had, soo vraeghde hy om yets t' eeten, nu geviel 't, dat de
Vrou Moes gekoockt had, waer mee sy besigh was, om de pot van 't vuur te
setten; en als hy binnen geroepen wiert, soo vraeghdese hem, oft hy oock een
kopje moes begeerde te hebben. Maer dewijl sy met haer neus over de pot hing,
en daer juyst een druppel aen had hangen, soo antwoorde hy: Ick sal sien, so
als 't valt; waer van men seght, noch het spreeck-woordt te hebben, so
als 't valt.