Geestigh antwoort van een Boer, aen Prins
Maurits.
't Gebeurde eens, als in 't Prinssen Hof, tot 's Graaven
Haagh, middagh mael ghehouden wierdt, datter een boer omtrent was, de
welck, dit aensiende, wiert van sijn lust aengheprickelt, om mee te gaen
aen-sitten. Hy, eyndelick de vrypostigheyt nemende, begind, sonder eenigh
eer-bewijs, toe te tasten. Het welck de lackeyen siende, grinekten hem te met
eens scheef toe, en als hy daer weynig om gaf, soo liepense hem t'elckens
verby, en trocken hem hier en daer aen de kleeren, tot hy ten leste schier
vande banck raekte, waer door sijn Hoogheyt, meelyden met hem krijgende, soo
vraeghde hy hem: Huys-man, vvaerom treckense u soo? myn Heer antwoorde
hy: sy doen versoec, of ick rode oft vvitte Wyn begeer te heb-