Cuur van een Ionge.
Een Timmermans-Ionge, bracht eens eenigh werck t' huys, dat sijn
baas gemaeckt had, en dewijl hy een slechte Ionge was, so wilden de luyden hem
een schellingh voor sijn t' huys brengen geven. De Ionge, te eergierigh sijnde,
wilde het niet aennemen, en hoe seer het de luyden hem aenpreekten, hy wilde 't
echter gans niet hebben. Als hy dan sonder drinck-gelt wegh gegaen was, so
pruttelde hy by hem self: Selderement, had ick de schellingh evenwel genomen
ik moe'ter by get een heele weeck voor wercken En wijl hy sich dus
bedenckt, soo keert hy weerom, en klopt aen de deur. Ingelaten sijnde sey hy:
Sinjeur as-je-me de schelling, evenwel geven wilt, soo sel ick se noch
nemen.
Auteursrechtvrij