May-plantingh.
Daer was in seker huys een Dienst-meydt, die haer te met van een
Venus-Ruyter voor sijn zael liet gebruycken. Als op een tijdt haer Meester van
huys was, dat haer Vrou by tijts te bedt wilde gaen so nam sy haer boel op een
plaets waer hem, seggende So hy 't avonds ten negen uuren vvilde by haer
komen so soude sy hem stilletjes in doncker in laten Hy, sich wat bedacht
hebbende, sey Ick sal comen, maer als ick clop hoe sult gy dan vveten dat ic
't ben! sy sey: al ick vrag vvie daer is so sult ghy seggen: ic plant de
May Dan sal ic vveten, dat gy t sijt: Goet, seyde hy. En terwijl sy
malkander dus tijt stelden, so wasser een loose gast omtrent, die dit hoorde.
Desen, meé van vlees en bloet, paste hier gauw te sijn. Hy komt een
quartier-uurs vroeger, dan d' ander geseyt had te komen. En kloppende aen de
deur, so komt de Meyt sachjes in doncker naer hem toe, en vraegt Wie daer:
Ick plant d' May riep dese. De Meyt, niet beter wetende, of t was de
rechte, so laet sy hem in, gaet soetjes met hem boven, en raeckt met hem onder
de deekens. Als sy nu midden in haer kracht waren, soo komt den ander, die sy
nu, geseit had, aen de deur kloppen. De meydt dit hoorende wist niet te
dencken, wat dat beduyden
Auteursrechtvrij