Snaacksche Droom.
Eener, op sijn bedt leggende, droomde, dat hy in een Kerck was, die
vol beelden stont, waer onder een beelt was, dat de gedaente van een Duyvel
had, en voor al d' anderen stonden brandende kaersen, behalven voor dit
laetste. Den droomer nu, sey tegens de Duyvel, die geen kaers voor hem hadt:
wat wild ghy my geven, dat ick oock een kaers voor u set? Al wat ghy begeert,
antwoordde de Duyvel. Den droomer dan dit gedaen hebbende, seyde: Nu begeer
ick, dat ghy my een mijn wyst, daer goudt en silver in is. Den Duyvel, met hem
van daer varende, toonde hem een plaets, daer goudt en silver in was? Seggende,
als ghy daer wat gegraven hebt, soo sult ghy silver vinden, en als ghy wat
dieper graeft, so sult ghy goudt vinden. Maer, sprack den Droomer, ick heb hier
geen spaa om te graven. Wel, sey de Duyvel, gaet en haelt'er een, en tekent
dese plaets met een schilt-wacht af op dat ghy deselve, als ghy weder komt kunt
vinden. Den Droomer, druckende-rijckelijck toe wierd eyndelijck wacker, en vond
niet weynig bedroogen: vermids hy niet allen zyn Hemd, maer oock lakens en
Decken lustigh bestruyft hadt.
Auteursrechtvrij