Mijn dagboek. Dagboek 1. 1907-1911


30 October Zoekende haar wezen te doordringen, heb ik dagen achtereen de stad doorkruist, en ik ontdekte de tuinen, de fonteinen, hoe de hemel diep blauw is boven de daken en boven het zware groen der bomen, èn het licht. Ik ben langs paleizen gekomen, langs kerken, langs bouwvallen.
[pagina 84]
Ik heb de Sint Pieterskerk bezocht, en nimmer zag ik een gebouw zo indrukwekkend en overladen en van zulke enorme afmetingen, met het plein daarvóór omsloten door de weidse kolonnaden. We waren op den Pincio en op den Gianiculo en overzagen de stad welke daar, temidden van de troosteloze onafzienbare Campagna gelegen, sinds meer dan twintig eeuwen de wereldheerschappij bezit. Dit ene dringt mijn indrukken en al wat mijn verbeelding zien mocht in de voorbije tijden, op den achtergrond, alles schijnt mij van gering belang en zelfs waardeloos, naast dit éne: Rome is in geestelijke gemeenschap met gans de aarde; er gaan onzichtbare banen van hier naar alle windstreken; Rome is het hart der wereld.