Vrijdag 15 oktober
De gedachte aan de vijandige stemming der verschillende groepen laat mij niet
los. Telkens komen nieuwe feiten van animositeit aan het licht. Naar Schlesinger
om hem voor te stellen een proclamatie te ontwerpen, die bij de vrede een beroep
doet op het geweten en de gemoederen der kamp-ingezetenen om de eensgezindheid
te bewaren en zich te verheffen boven hun eigen kleine gevoelens, en welke
getekend is door een aantal prominente Nederlandse en een aantal prominente
Duitse Joden. Schlesinger is verrukt en hecht spontaan zijn goedkeuring aan het
ontwerp, dat ik hem voorleg. Hij neemt op zich, de proclamatie in het geheim te
laten drukken. Trottel, die me vergezelt, hecht eveneens zijn goedkeuring aan
het plan. Ik neem op mij, nog twee Hollandse Joden aan te wijzen, die zich
inzetten voor de zaak. Schlesinger zijnerzijds zal drie Duitse Joden aanwrjzen.
De Duitse autoriteiten hebben het advies van dr. Spanier verworpen. Derhalve gaat
er dinsdag a.s. wederom een transport van duizend Joden; onrust in het kamp. Heb
dr. Willy Polak en professor Meijers bereid gevonden, met de Duitse Joden samen
te werken ten behoeve van het handhaven van de vrede.