De held en andere kinderverhalen

[p. 14]

Bruine bonen

GIESLA IS VANDAAG VROEG KLAAR.

ZE HEEFT EEN RODE JURK AAN EN EEN STRIKT IN HET HAAR.

ZELF HAAR SCHOENEN ZIJN GEPOETST.

DAT KOMT NIET VAAK VOOR.

NA SCHOOL MAG ZE MET MOUREEN MEE.

MOUREEN'S MOEDER IS JARIG.

‘HAD JE MAAR ELKE DAG EEN VERJARING’, ZEGT MOEDER.

‘GUNST, WAT EEN UITKOMST’.

DE BUURVROUW VINDT OOK DAT HET TE RUSTIG IS. ZE KIJKT DOOR HET RAAM.

ZE ROEPT: ‘VROUW LIEN, BEN JE AL WAKKER?.

‘JA HOOR’ ZEGT MOEDER.

‘EN GIESLA OOK?’ VRAAGT DE BUURVROUW.

‘JA BUURVROUW’ GILT GIESLA.

‘IK BEN AL KLAAR’

‘ZO, ZO’ ZEGT BUURVOUW.

‘WAT BEN JE FLINK VANDAAG’.

‘IK MAG NA SCHOOL OP VERJARING’.

‘O’ ZEGT BUURVROUW,

‘NU BEGRIJP IK HET’.

GIESLA GEEFT MOEDER VLUG EEN ZOEN DAN GLIPT ZE DE DEUR UIT.

[p. 15]

OP SCHOOL LUKT HET NIET AL TE BEST.

GIESLA KENT HAAR SOMMEN NIET.

‘WAAR DENK JE AAN?’ VRAAG DE JUFFROUW.

WAAR GIESLA AAN-DENKT DURFT ZE NIET TE-VER-TEL-LEN.

WAT ZAL ZE BIJ MOUREEN'S MOEDER ETEN STRAKS? POM OF GEBRADE KIP?

NA SCHOOL LOPEN ZE SAMEN NAAR MOUREEN'S HUIS. ZE KRIJGEN TAMARINDE STROOP.

WAT LEKKER! WAT ZULLEN ZE ETEN?

GIESLA KIJKT EVEN IN DE KEUKEN.

HA, ZE WEET HET AL. ZE ZIET BLIKKEN POM.

DAAR IS ZE DOL OP.

KIJK MAAR, HET ETEN WORDT AL UITGEDEELD.

MAAR WAT ZIET ZE?

DE KINDEREN KRIJGEN ALLEMAAL BRUINE BONEN. WAT EEN RAMP. GIESLA HOUDT NIET VAN BRUINE BONEN.

ZE KRIJGT OOK EEN BORDJE.

[p. 16]

GIESLA EET MET LANGE TANDEN.

ALS ALLE KINDEREN KLAAR ZIJN, EET GIESLA NOG. MOUREEN ZIET HAAR ZITTEN.

ZE KOMT NAAR HAAR TOE.

‘WAAROM KRIJGEN WE GEEN POM?’ VRAAG GIESLA. ‘DAT IS VOOR DE GROTE MENSEN’, ZEGT MOUREEN.

GIESLA VINDT DAT NIET EERLIJK.

WAS ZE MAAR OOK EEN GROOT -MENS.

ZE MORST EEN BEETJE MET HET ETEN.

ZE VINDT HET NIET MEER LEUK.

DAAROM GAAT ZE MAAR NAAR HUIS.

EEN HALF UURTJE LATER ZIT GIESLA BIJ MOEDER AAN TAFEL. ZE SMULT VAN DE KOUSEBAND MET VIS.

‘WAT HEERLIJK’ ZEGT ZE.

MOEDER ZEGT ‘OP VISITE MOET JE ETEN WAT JE KRIJGT’.

DAT IS WAAR. MAAR DAT MOET EEN IEDER.

MOEDER GEEFT GIESLA GELIJK.

DAT IS NIET EERLIJK.