Asekete

[p. 17]

[V]

Het is avond. Buiten klaagt luid de avondvogel ‘de woka.’ Alle kinderen liggen al in hun hangmat. Enkelen babbelen nog, maar de meesten slapen al. Ze zijn moe van het vissen, zwemmen en pakkertje spelen. Ze gaan dan van de ene boom naar de andere. Net als apen. Nu zijn ze moe van boom in en uit klimmen.

Pito zit met zijn vrouw voor de hut. Hij vertelt over een aap die hij enkele dagen geleden had willen schieten.

‘De grote aap greep naar zijn kleintje. Toen keek hij zo verdrietig’ zei Pito ‘dat ik hem maar liet gaan.’

Het is even stil. Je hoort alleen maar het geluid van een krekel. Af en toe vliegt een tor naar de brandende kaars toe.

De vrouw zegt: ‘Een mens kan ook zo verdrietig zijn als hij zijn moeder niet meer ziet. Mensen houden van elkaar. Vooral zusters en broers.’ Pito kijkt eerst naar de kaars dan richt hij zijn hoofd op en kijkt naar zijn vrouw. Hij kent zijn vrouw zo goed. Hij weet dat ze nog wat wil zeggen.

Pito zegt: ‘Vrouw, wat is er?’

‘Asekete’ zegt de vrouw.

Pito zit enkele minuten met zijn hoofd in zijn handen gesteund. Zijn ellebogen op zijn knieën. Pito denkt na over wat zijn vrouw heeft gezegd.

[p. 18]

‘Daaraan had ik niet gedacht, natuurlijk denkt Asekete aan haar moeder. Als mensen iets meer dachten aan anderen dan aan zichzelf zou het beter gaan op de wereld’, zegt hij tegen zijn vrouw. Pito zit weer recht. Hij schudt zijn hoofd. Hij wil niemand pijn doen.

Hij is nu ook verdrietig. ‘Vrouw’, zegt hij ‘dank je wel dat je me de ogen geopend heb. Ik zal goed nadenken wat we hieraan kunnen doen’. De vrouw is blij. Ze weet dat Pito een oplossing zal vinden. Hij is de grootste en de knapste van het hele dorp. Dan gaan ze samen naar binnen.

Elk met zijn bankje in de hand.

Even later stappen ze ook in hun hangmat. Pito voor het laatst omdat hij de kaars moet uitdoen. De vrouw slaapt al gauw. Ze is tevreden. Ze heeft Asekete geholpen.

Maar Pito?

Hij kan de slaap niet vatten. Dat hem dat is ontgaan, hij heeft niet eens gemerkt dat Asekete bedroefd is. Hij kan zich zelf dat niet vergeven. Dat ze haar familie moet gaan zien daar zal niemand tegen zijn. Maar hoe?

Hij krijgt al hoofdpijn van het denken. Daarom beslist hij maar òm te slapen. Morgen zal hij de piaaimannen bij elkaar roepen. Samen zullen ze een oplossing moeten vinden. Samen zal het zeker gaan.

Dan valt Pito in slaap.