Den boeck der gheestelijcke sanghen

Die Innighe: verweckt voor d'leste die begheerighe tot het gerust stervende leven van die Salighe.

SVPERIOR.

[p. 380]

BASSVS.

[p. 381]

WAt isser op aerdrijck te achten?

Waer canmen in verblijden?

Waer canmen rechter naer ghetrachten

Als naer een pur Godt lijden?

O die dat kost' verstaen!

In wat volcomen rust' soudt met die siele gaen?

Neemt Godt den Heer' vriendinn' voor ooghen,

Pooght u bloot Godt te geven;

Pooght u in als Godt t'onderbooghen,

Staet in den Heer' verheven:

Wat dat ghy siet, oft hoort,

Hout u daer geen onrust' der sielen rust' en stoort.

Niet en kan u daer boven letten,

Noch hindernisse baren,

Noch uyt die rust' der sielen setten,

Noch het ghemoet beswaren:

Doet ghy daer dat ghy doet,

Soo vint ghy, wat ghy vint, niet dan die ruste soet.

Ghedurigh was dit d'oeffeninghe

Dan die ghestorven siele,

Die met een liefde sonderlinghe

In Godt haer ruste hiele:

Haer en ontstelde niet,

Wat onrust' dat haer oyt den Heer' toecomen liet.

O t'was een siele over-pure,

Een siele uytvercoren,

Die rust' en onrust' der nature

In Godt langh' had' verloren:

Haer meyningh haer ghedacht'

Boven rust' en onrust' ruste daer dagh en nacht.

[p. 382]

 

Die liefde Godts die de' haer sterven,

 

Om Godt pur aen te hanghen;

 

Sy wilde troost en leven derven,

 

Om Godt alleen t'ontfanghen:

 

Met sorgh' en wachte nouw'

 

De' haer die liefde zijn den Bruydegom ghetrouw'.

 

 

 

Volght dese naer met een door-breken,

 

Siet u naer Godt te voeghen,

 

Laet u de liefde Godts ontsteken,

 

Laet u maer Godt ghenoegen:

 

Houdt uwe rust' in hem,

 

Soeckt door rust' en onrust' den blijden Requiem.

 

 

 

Vinden sult ghy daer alle goeden,

 

Die Godt v daer sal toonen,

 

Met alder weelden over-vloeden

 

Sal Godt v liefde croonen:

 

Houdt v aen liefde bloot,

 

Sterft met die siele claer, rust met die siele doot.

Requieicat in pace.