Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 374]
| |
BASSVS.  | |
[pagina 375]
| |
O Vreught! o ruste langh' ghesocht!
Hier is der sielen wensch volbrocht,
Hier wort oprecht vernomen,
Den waren troost, die vrolijckheyt volcomen;
Den vrede die alleen behaeght,
Daer hemel-rijck en heel aerdrijck naer jaeght.
Alleluia met melody'!
Alleluia nu siele bly'
Verheught, verheught u seere;
V saligh end', u rust' is Godt den Heere:
V dorstigh jaghen is ghedaen,
In requiem laet u den Heere gaen.
O Requiem van hooghe vreught!
Weest siele blijde, weest verheught;
V wort van Godt ghesproken,
Verblijdt u seer, u banden zijn ghebroken:
Godt wilt voordaen u ruste zijn;
Smilt in't gheluck van zijn vrolijck aenschijn.
Alleluia! ghy zijt gheraeckt,
Daer u die ruste Godts vermaeckt;
O gheluck-saligh sterven!
Wat weelde is't Godts blijschap te be-erven?
Daermen oneyndelijck gheniet
Den vrede soet, die Godts goetheyt u biet.
O Requiem vol van wellust'!
O salicheydt vol alle rust'!
O over-soet bevinden!
Nu rust ghy hier in uwen wel beminden:
Gheniet, gheniet dit bly' gheluck,
Dat vol vermaeck u voert uyt allen druck.
Alleluia vercoren Bruyt!
Alleluia! den strijdt is uyt;
Siet hier, o over-schoone!
Siet hier die vreught, siet hier die gulden croone:
Verkreghen hebt ghy over-hant;
In't wesen Godts is u rust-plaets' gheplant.
| |
[pagina 376]
| |
O Requiem! o blijde doodt
Die weelden hebt soo over-groot!
O over-vollen seghen!
Die van den Heer' hier vrolijck wort verkreghen!
O siele die ghestorven leeft!
Ontfanght die rust', die Godt den Heer' u geeft.
Alleluia! weest wel verblijt,
Die goetheydt Godts ghebenedijt;
Van hem is u ghegeven
Rust' ende vreught, vermaeck van't eeuwigh leven!
Alleluia! t'is alle goet,
Dat u den Heer' in hem ghenieten doet.
O Requiem vol vreughden al!
O vrolijckheydt sonder ghetal!
O siele uyt-vercoren!
O schepsel reyn gheluck-saligh gheboren!
Hoe wel ghestorven vint ghy u?
Die in den Heer' gheniet dit leven nu.
Alleluia! dit soet erf-deel
Schinckt u die goetheydt Godts gheheel,
Rust in Godts soeten vrede;
O Salighe, Godt is u eyghen stede:
In Godts oneyndelijck pleysier
Rust eeuwelijck verteert in't minne-vier.
O over-blijden Requiem;
Ghecomen zijt ghy nu tot hem,
Daer ghy naer dorstigh haeckte,
Daer ghy soo seer naer vlamde ende snaeckte:
Rust in dit Wesen wonderbaer
Daer Godt u schenckt ghenuchten al-te-gaer.
Alleluia ghy bly' van geest';
Alleluia in dese feest';
Voldaen is u verlanghen
Ghy hebt van Godt den Requiem ontfanghen
Alleluia? alleluia?
Dan nu in Rust' u herte open ga'.
|
|
