Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 274]
| |
BASSVS.  | |
[pagina 275]
| |
VEreenicht zijn met Godt den Heer'
Is vrolijck over-vloeden in hemelrijcksche goeden;
Salich die Godt volde' soo seer!
Dat sy mocht sien, dat sy mocht smaken
Dat bly' gheniet, dat soet aenraken
Van die ghewenschste vreught, der overste welluste,
Waer door sy als met nieuwe jeught,
In Godt mocht' staen verheught,
Gheluckigh was wel boven maet',
Vol Goddelijcke minne die pure Godts Vriendinne
In haren hooghghewenschsten staet,
Die dat ghebruyck, die dat ghenieten,
Die salicheydt, dat over-vlieten
Van die Vereeningh' soet die Godt den Heer' haer jonde,
Ver-vult met smaeck van alle goet
Aensach met bly' ghemoet in haren gronde.
Hoe wierdt sy daer een met dat Een?
Met die een vreught door-vloten? in dat een goet besloten?
Dat sy bevondt en socht' alleen:
O t'was te Niet, t'was al vergheten,
Wat dat sy droevigh pleegh' te weten:
In dien blijden vre', in die soete ghenuchte,
Daer Godt den Heer' haer trooste me',
Sijn vrolijckheydt te Niete de' al haer ghesuchte.
O siele claer, en overclaer!
| |
[pagina 276]
| |
Van Godts claerheydt beschenen, in Godts soet licht verdwenen,
In't licht gheworden Een voorwaer:
Van al dat s'herten grondt ontvredicht
Was sy oprecht vervremt, verledicht.
Maer seght toch d'leven voort van soo verstorven siele
Die wensche tot het minste woordt
Ghelijck ick't hebb' ghehoort, dat ick't onthiele.
|
|
