Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de VVijse: Wilder dan wilt.
SVPERIOR.  | |
[pagina 92]
| |
BASSVS. 
SVst mijn ghemoet, swijght mijne crachten,
Silentium, den Heer' is hier:
Vergadert v al mijn ghedachten,
Ontfonckt in Godts claer minne-vier.
Van liefde wort mijn siele droncken,
In hem, gaet uyt v selven, heel,
Die alle goet v heeft gheschoncken
Met een onsprekelijck voordeel.
Hoe kander iet in my ghecomen?
Hoe mach mijn oogh' iet schouwen aen?
Dat niet en wordt uyt hem ghenomen,
Daer t'hert alleen me' wordt voldaen.
| |
[pagina 93]
| |
Gheen vrolijckheydt, gheen vreught ter eerden
En mach versaden mijnen lust:
T'is altemael van gheender weerden
By Godts ghelucksalighe rust'.
O mijnen troost! mijns herts verlanghen!
Die my vermaken wilt met v,
Die met v licht my hebt omvanghen,
Wat mach ick hier bevinden nu?
Wat vreughden zijn in uwe goeden?
Die ghy, o Heer! my gheven wilt:
O weelden soet! o minne vloeden!
T'is wonder hoe ick niet en smilt.
Salich die v weet te beminnen,
Die alle liefde weerdich zijt:
O waren troost, die troost van binnen!
Vreught die alleen oprecht verblijt!
Leert mijnen Godt my in v leven,
Leert my ontworden heel in my,
Leert my in v my overgheven;
Dat ick van als ghescheyden zy.
Gheen blijschap en kan my vermaken,
Dan ghy alleen mijns herten vreught:
Ghy zijt den troost die ick wil smaken,
Die soeticheydt die my verheught.
|
|